۶ آذر ۱۳۹۰
مبادا نینوا در ما بمیرد ...
فلئن اخرتنی الدهور
و عافنی عن نصرک الدهور
و لم اکن لمن حاربک محاربا
و لمن نصب لک العداوه مناصبا
فلاندبنک صباحا و مساء
ولابکین لک بدل الدموع دما
اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت..
ومُقدَّرات الهى مرا ازیارىِ تو بازداشت..
ونبودم تابا آنها که باتو جنگیدند بجنگم
و باکسانیکه باتو اظهاردشمنى کردندخصومت نمایم
(درعوض) صبح وشام برتو مویِه میکنم
وبه جاى اشک براى توخون گریه میکنم
(زیارت ناحیه مقدسه)
اللهم انى اعوذ بک من قلب لا تخشع و عین لا تدمع ...
به تو پناه می برم از دلی که خاشع نمی شود و چشمی که نمی گرید
پ ن :
پدرم کلام تو را به گوشم خواند
که فرموده بودی
ما یک ملت گریه ی سیاسی هستیم ..
۵ آذر ۱۳۹۰
به نام خدایی که کربلا را آفرید تا ما وطن داشته باشیم .
اللهم الرزقنا شفاعه الحسین
یوم الورود ...
پ ن :
وقتی درصحنه حق وباطل نیستی
وقتی که شاهدعصرخودت نیستی
وشهیدحق وباطل جامعه ات نیستی
هرکجاکه خواهی باش
چه درنمازایستاده باشی
چه به شراب نشسته باشی
هردویکی است
دکتر شریعتی
۴ آذر ۱۳۹۰
چون عشق حرم باشد .. سهلست بیابان ها
تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها
تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان‌ها
گر در طلبت رنجی ما را برسد شاید
چون عشق حرم باشد سهلست بیابان‌ها
پ ن :
به آیه های نور
که در قلب مادرم تابیدند
سوگند می خورم
که سر میگذارم به راه تو
تا لب هایم به کلمه مقدس نامت گویا شود
به یاریت...
که خود فرمودی
انا عند ظنی عبدی المومن
۲ آذر ۱۳۹۰
بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا ...
الهی به زیبایی سادگی !
به والایی اوج افتادگی !
رهایم مکن جز به بند غمت
اسیرم مکن جز به آزادگی !
قیصر امین پور