۶ آذر ۱۳۹۰

 مبادا نینوا در ما بمیرد ...  

 

 فلئن اخرتنی الدهور 

و عافنی عن نصرک الدهور 

و لم اکن لمن حاربک محاربا 

و لمن نصب لک العداوه مناصبا 

فلاندبنک صباحا و مساء 

ولابکین لک بدل الدموع دما  

اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت.. 

 ومُقدَّرات الهى مرا ازیارىِ تو بازداشت.. 

 ونبودم تابا آنها که باتو جنگیدند بجنگم 

 و باکسانیکه باتو اظهاردشمنى کردندخصومت نمایم 

(درعوض) صبح وشام برتو مویِه میکنم 

 وبه جاى اشک براى توخون گریه میکنم   

(زیارت ناحیه مقدسه)

اللهم انى اعوذ بک من قلب لا تخشع و عین لا تدمع ...  

به تو پناه می برم از دلی که خاشع نمی شود و چشمی که نمی گرید

پ ن :  

پدرم کلام تو را به گوشم خواند    

که فرموده بودی  

ما یک ملت گریه ی سیاسی هستیم ..