وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین

رها کردن دنیا سخت نیست با ملکه شدن حس مرگ  

بدست آوردن آغوشش هم دشوار نخواهد بود اگر ثانیه های عمر را در جستجویش بکاوی  

۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲

همچنان که این خانه چون سنگ تیپا خورده ای مهجور می ماند ..

من به گذرا بودن این سرای ملون می اندیشیدم . 

چه روزها و ساعت هایی که در  بحبوحه ی شرایط عرفی یک نوعروس این صفحه را جستجو میکردم و نبود ..

از دوری خانه ای مجازی  دلتنگ می شوم و پروا نمیکنم از روزی که باید رخت از خانه ی این دنیا ببندم .

خوش به حال حافظ که می گفت :

" چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست

 روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم "