۳۰ فروردین ۱۳۹۰

        

 گندم خود را  

به آسیای چشمان تو سپردیم .. 

 بی آنکه چشم در چشمت بدوزیم  ..

سوگندبه همان نجوا که خواندی  

انا اخترتک فستمع لما یوحی 

. 

.    

 دلخوش از ان بودیم  

که تو  نظاره گر بودی  ...  

 ...

 اکنون که کشتزارها را

در هوای دستانت  .. 

 رها کرده ایم  

  ایمن مان بدار  

از تلاطم بادهایی که زمین گیرمان می کند .. 

مقامه (۱)

 یار آن بود که صبر کند بر جفای یار ...   

  از انبوه وظیفه ها  که با عشق در هم آمیخته بودی  

  و سالها را ثانیه به ثانیه از خویش می آکند   

  رسیده ام به زمانی که انبوه  عشق را به وظیفه می آمیزم  

  شاید که ثانیه ها سپری شوند..  

  تو بپیرای که  

  فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند ؟!

*  مولایم که شیر بیشه های جهاد و اجتهاد بود فرمود :   

    عرفت الله بفسخ العزائم ...   

  من چه گویم ..    

" من چه گویم , یک رگم هشیار نیست !

  شرح آن یاری که او را یار نیست  .. " 

  مولانا

۲۵ فروردین ۱۳۹۰

*دست من از دامن واژگان هم کوتاهست در فرمانبرداریت... 

به قول خواجه  

آفریدی رایگان 

روزی دادی رایگان  

ببخش رایگان  

که تو خدایی نه بازارگان... 

*  خراش های آغازین این هفته گام به گام برایم نجوا می کردند  

   السلام علیک ایتها العالمه غیر المعلمه

* سطر سطر این قصه بهانه های کودکی ست که می خواهد حتی در پناه سایبان دستان کوچکش خورشید را ببیند ... 

* ای نسیم صبح اگر باز اتفاقی افتدت 

   آفرین گویی بر آن حضرت که ما را بار نیست

۲۳ فروردین ۱۳۹۰

همین قدر که درباره -الذریعه-  شنیدم عرق شرم به رویم نشست .

جرجی زیدان در کتابش «تاریخ آداب اللغة العربیة»  ادعا کرده بود  شیعه طایفه ای کوچک با آثاری غیر قابل اعتنا بوده که دیگر وجود خارجی ندارد. 

 شیخ آقا بزرگ تهرانی در پاسخش  ۲۶ جلد -الذریعه- را نوشت .. 

 فهرستی از میراث مکتوب شیعه از قرن اول هجرت تا زمان حیاتش ... 

غبطه خوردم به عمرهایی که پر برکت بوده اند .

بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی  

مقبول طبع مردم صاحب نظر شود ... 

الهی ان کان عمری مرتعا للشیطان فاقبضنی ..

من تو را از لب ایوان تجلی ز خدا خواسته ام. 

من تو را از سر سر شاخه ای از باغ بهشت  

در  بر طوس طراوت ز خدا خواسته ام ... 

شبنم چهره ی خورشید به چشمان شبم می تابید . 

من صبوحی زده و مست به سر منزل انس .. 

و به قول سهراب  

من چنان بی تابم که دلم می خواهد  

بدوم تا ته دشت  

بروم تا ته رود ..