و من زارها عارفا بحقها ...

 پیش چشمانت بسی چرخیده ایم  

سیلی سرد از نگاهت خورده ایم .. 

عشق مهتابی ببین شب های خود  

تا سحر وقف سلامت کرده ایم ... 

  .                                             

 . 

.

به جوانه های این بهار  قسم  

که گویی جوانترند از جوانی من  

و به ابرهای چشم به راه  

که چشمان ابری ام را سمت راه می کشند  

عشق را در مکتبت آموختم ..   

۲۵ اسفند۸۹ ۱۳

وقتی با خدا پر یا پوچ بازی می کنی  

همیشه برنده ای  

چون دستای خدا همیشه پره .. 

دنیای سر در گم آدم بزرگ ها به سکوتم وا داشت .. 

کاش سکوتم را مثل خودشان بودن ندانند !

پشت سر(به تمام رفیق های شفیقم)

باد هم آب را به بیرون ازین شهر می برد ..  

. 

. 

.

اصفهان را برای وسعتی که در تحمل کردن داشتم دوست دارم .. 

 و

تو را برای تمام کسانی که دوست نمی دارم دوست  میدارم..

یک شنبه 15/اسفند /89

خدایا 

به من « تقوای ستیز» بیاموز تا درانبوه مسئولیت نلغزم و از تقوای پرهیز مصونم دار تا در خلوت عزلت نپوسم

شنبه 14 اسفند 1389

سکوت و صبوری آدم ها را به حساب ضعف و بی کسی شان نگذاریم . 

شاید هنوز به چیز هایی پایبندند که ما فراموش کرده ایم . 

شنیده بودم خدا عشق های بزرگ را به نام خودش تمام می کند . 

خدایا نظر تو چیه ؟!