هو الحبیب الذی ترجی شفاعته ...

دوست داشتنی ترین صفتی که از وجود عزیزتان شنیده ام , تواضع بوده است .

عزیزی که کنار تهیدستان  بر خاک می نشسته ..

به روی شان لبخند گرمی زده , دست برده به  نان خشکیده و آب سفره شان , و از آن تناول کرده ...

عزیزی که مشغول بازی با کودکان مدینه شده بود ..

پس  وقت نماز فرا رسید ,  و سلمان او را به چند دانه گردو  ؟!  9 دانه ی گردو  , از کودکان مدینه خرید !

عزیزی که برای قصاص ضربه ی عصایی بر زمین نشست و پهلویش را برهنه کرد !

و این عزیز پیامبری بود , دردانه ی آفرینش !

.

.

.

به خودم که نگاه می کنم هیچ شباهتی ندارم به پیامبری که دوستش دارم .

هیچ شباهتی به تواضع وجود عزیزت ندارم .

سرشارم از تکبر

پر از هیچ

.