۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۱

 الا بذکر الله تطمئن القلوب . ..

  

بعد از خیلی .. 

احساس کردم یک جایی بوده است که به آن تعلق دارم . 

یکجایی مهم تر از ترمز اتوبوس ها.. که همیشه برده اند و کمتر آورده اند .  

یک جایی که وقتی کسی از سمت آن جا می آید .. 

 مثل این دو روز ..  که تو بودی !  

 هویت روزهای غریب  جوانی من لو می رود .

یکجایی که وقتی توی دلم فکر می کنم.. اهالی آنجا فکر های توی دلم را می دانند !   

 اگر چه نبودن های من آنقدر زیاد  شده باشد که بیشتر مهمان به نظر بیایم .

یک جایی... حوالی سایه ی عبای او.  

پ ن : صبح وشب اینجا حجاب می بافم . بسیار ضخیم . یکی از زیر یکی از رو . ..   

          تو کتاب هایت را بخوان ..خوب فاطمه بانوی اردیبهشتی !  

پ ن : درد پنهان را زبان عرض مطلب کوته ست .

۱۹ اریبهشت 1391

 از جراحی بغض ها .. 

 چه ژرفایی دارد 

 سکوت انسان هایی که غم  عشق و غربت به سکوتشان وا نداشته ..  

شبیه  "استادم " . 

بارها مسئولیت پذیری اش را  دیدم.   

بارها تواضع اش را ..  

بارها صبوری اش را ..

 و یک بار لبخندش را به روی آن همه هیجانی که داشتم . 

خدایش بیامرزاد. 

بزرگا مردی که او بود .

 پ ن :

- درد دل دوستان گر تو پسندی رواست .  

- چه خوب میشد اگر من خوب می شدم .. 

۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۱

خوش آن طلیعه ی شمسی که تو باشی برابرش ...  

  

قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ ..  ( آل عمران , 146)

 بگو (ای پیامبر) اگر خدا را دوست دارید از من پیروى کنید تا خدا دوستتان بدارد

 پ ن :‌ 

بگو (ای پیامبر) اگه دوس داری با دوست من که دوست داره با تو دوست بشه دوست بشی..  

 کدام مادر مهربانی نرم تر از این با دل کودکش راه رفته ؟

۸ اریبهشت 1391

وای ای مهِِ دو هفته, چه جای محاق بود ...؟!   

 

* گوش می دهم ..  

   صدای بال ملائک است که در چین و شکن چادر دخترانت پیچیده .. 

  چهره هایشان بی هیچ خط ناخوانایی از زنگار دنیا ..پاک و مطهر است .

  بی هیچ خطی !

  سرم را بالا می گیرم تا گرمای نگاه نجیبت را بیابم که از نامحرم نابینا هم رو می گرفت .. 

* چه سخت است بازگشتن به خانه ای که تو در آن نیستی ..  

   به جهانی که تو در آن نیستی ... 

   دریغ .. 

  من درد نبودن تو را لمس نمی کنم. 

   می آویزم به تشبیه ..استعاره .. در و دیوار خانه  .. شب و سکوت و غربت .. 

   مگر درد ِ امتداد نیافتن حیات طیبه ات را احساس کنم... 

   نمی دانم غم نبودن اسوه ای به اندازه ی تو نیکو, چه عظیم است ؟! 

۴ اردیبهشت ۱۳۹۱

قول می دهم که آسمان شوم ؟!   

 

  به مادرم .. 

 که کهکشان های شکوهمند خلقت , 

زینت گیسوی لیله القدری او بودند ..

و سروهای استوار رویاهای من , 

دست پروردِ گل شکوفه های مطهر دامنش ..  

 پ ن :  

با تو ترسم نکند شاهد روحانی,روی ..