۳۰ فروردین 1391

  

آخرین جلسه ی کلاس بود . 

رفته بودم برای ابراز تشکر و سپاس .  

 استاد به چادرم نگاه کرد ..

یک طوری که انگار چادرم با بقیه چادرها فرق دارد .. آشناست .

 بعد با لبخند گفت پس ما با هم همشهری هستیم . 

گاهی با تمام وجودم ..  

با  تک تک سلول های تنم .. 

احساس می کنم که خاک شهر من , مشق هجرت می نویسد بالای صفحه های عمر ..   

 بعد .. عجیب احساس می کنم که دیگر نمی توانم !

 و عجیب تر احساس می کنم که لیاقت این چادر را ندارم .  

چادری که یک گوشه اش را به ضریح شما دوخته اند .

پ ن : خرقه ای بر سر صد عیب نهان می پوشم...

۲۵ فروردین ۱۳۹۱

بر حاشیه ی برگ شقایق بنویسید  

گل طاقت بین در و دیوار ندارد ...

 

 پ ن :

 دل آرامی که سر عشق داند  

گهی جان می دهد  

گه می ستاند ...

پ ن :  

 موقع ورود روضه مادر برپا بود . 

موقع رفتن  

 باران,آب روی نداشته ا م می شد ; قطره هایی از مهریه ی مادر.  

پ ن :

  دل آرام شقایق است

و حکایت زندگی همه ی ما,جملگی از بودن اوست 

و هر موجی که از دریای محبت خالصانه اش سر می زند 

انذاری ست برایم که مبادا روزی 

مفارقه بینی و بین احباء "او"  و اولیاء "او" بشوم ..

 و بشارت است که به درستی 

الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا 

تتنزل علیهم الملائکه 

الا تخافوا و لا تحزنوا 

و ابشروا باالجنه التی کنتم توعدون.. 

پ ن :  

 "...إِنَّمَا یُوَفی الصبرُونَ أَجْرَهُم بِغَیرِ حِساب "   زمر,10

۲۱فروردین 1391

" میعاد محل دیدار توست با کسی.. و  

میقات زمان همان دیدار و تنها با خویشتن .. "  

خسی در میقات,جلال آل احمد

پ ن : دوست داشتم  

         میقات, میعاد باشد .. 

         میعاد , میثاق باشد.. 

         و  

        چون میثاقی بسته شد ,میقات .

۲۰ فروردین ۱۳۹۱

 

 حالا که دستان چشمانم  دور است از سر چشمه خورشید  

  وگم شده ام  در سیاهی غلیظ  این زمین زنگاری  

 دست به دامن مطهر آسمان می شوم ..

و دل می بندم به تقدیر عزیز الهی .. 

و سر میگذارم بر آستانه ی نیم سوخته ای که قرن هاست دلیل دل های گمشده است .  

یا الله  

یا رحمن  

یا رحیم  

یا مقلب القلوب 

ثبت قلبی علی دینک .. 

اللهم اهدنا من عندک .

۲۰ فروردین ۱۳۹۱

بر خاک های صمیمی فکه نشسته بودم . 

سوره محمد را می خواندم .  

فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَکَانَ خَیْرًا لَّهُمْ  .

... 

وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ ..  

حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ .    

  

پ ن :

زاهدی با کوزه ای خالی ز دریا باز گشت 

کفت خون عاشقان منزل به منزل ریخته...