15 آذر 1393
وبلاگ "مسجد" نوشته می شود !
یکی از خبرهای خوبی بود که دانستمش !
یک هفته ایست به آسیب شناسی محیط های آموزشی خاص فکر می کنم ؛ مدرسه های خاص , دانشگاه های خاص و ...
مسجد یک محیط آموزشی عام هست . مسجد خانه خداست . ورود به آن برای عموم آزاد است . تنها شرط ورود توحید است . هر مومنی با تمام داشته و نداشته های مادی و معنوی اش می تواند وارد مسجد بشود . مسجد جایی ست که هر مادری می تواند فرزندش را روانه آنجا کند . فرزندش در مسجد چه خواهد دید یا خواهد شنید ؟ شاید هم اشتباهی ببیند و بشنود اما آنقدر این آب جاریست که مطهر است . قلیل نیست ! آدم های مسجد احتمالا بیش از دیگران به فکر مستضعفین فکری یا مادی هستند . احتمالا مسجد بیشتر هوای شاکر بودن دارد . احتمالا بدخطی های ذهنی و دینی مان بیشتر دیده می شود . به نظرم آسیب های بودن در محیط های خاص , فقط و فقط و فقط با ارتباط تنگاتنگ _ و نه گاه گدار _ با عموم مومنین حل می شود که آنهم اگر در مسجد نباشد , شرط عمومیت را نخواهد داشت .
پ : چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم !
هفت سال پیش این شعر را شرح کردم برای دوستی , امروز از آن شرح هیچ در خاطرم نیست !
