برزخ، زندگی میان وصل و جدایی ست .
در برزخ هنوز تکلیف قیامت آدم ها روشن نیست .
نمی دانم در برزخ هم آدم ها فکر می کنند یا نه .
اگر فکر کنند
در امواج افکاری غوطه می خورند که از ساحل آرامش و رضایت الهی
بازمی گردند به سمت تلاطم های مشتعل حرمان و اندوه .
و این خود به تنهایی کم عذابی نیست .. حتی در برزخ های این دنیایی .
حتی در برزخ های این دنیایی...
سلام بانو
برای رخی برزخ از این دنیا آغاز می شود... قدم در راه سفر پیش از مرگ بایستی گذاشت...
قدر برزخ های دنیا را باید دانست... آدمی را به خود می آورند...
در این دنیا بجز اولیای خاص خدا دیگران باید از خوشی بترسند... از بی دردی... از بی تحرکی...