"ما یک ملت گریه ی سیاسی هستیم "
و حتی اگر در لفظ محلی از اعراب نداشت و شوق مخاطب پایین بود , لااقل در معنا بگوید با لفافه و ظرافت .در مجموع ,تنها یک خانم خانه دار را دیدم که اتفاقا خانواده شان از اهالی خطه ی سبز سیاست بودند اما با دو پیمانه برنج و دو پیمانه شکر که در نهایت میشد دو ظرف شله زرد , ظلم ستیزی و حمایت خودش را اثبات کرد .. حتی بعد از آتش بس .
یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیش تر زانکه چو گردی ز میان برخیزم ...
محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر است (امام خمینی)
سید حسن نصرالله سخنگوی عاشورایی شیعه به نمایندگی از ما پشتیبان غزه است.
قربون قدماتون که تشریف آوردین منزل محقر و درویشی ما رو منور فرمودین .
سید حسن نماینده روحانیت هستن ولی نماینده ی هیئات مذهبی و مردم کوچه بازار و دانشجویان هم هستند ؟
به نظرم قم یا تهران اگر روضه می رفتم , اینقدر عاشورا تنها با گریه برای روضه ی آب و عطش به پایان نمی رسید .
به این شدتی هم که میگید نبوده ..
..
.
.. دل عالم خون شده باز از ستم یزیدیان.. دوباره چشم غزه و منامه گشته خون فشان .. شد دنیا پر از ظلم .. دنیا پر از آه .. گوشه ی چشمی بقیة الله .. رسیده تا به آسمان .. دوباره آه و یارب .. ببین که زیر آتش ست مزار عمه زینب .. یا بقیة الله .. آجرک الله ...