۱۲ مهر 1391

 هرکس به تماشایی رفته ست به صحرایی  

  

 صبح رفته بودم حرم . 

 به قصد زیارت قبور علما وارد صحن مسجد اعظم شدم. 

صدای  حضرت آقای مکارم از شبستان مسجد به گوشم خورد. 

 درس خارج می گفتند . 

دلم رفت ... 

 دویدم پشت دیوار ایستادم  که آقا را از پنجره های مشبک ببینم..   

به چشم هایم می گفتم خیلی نگاه کنید . 

نگاه به صورت عالم عبادت است . 

 صحنه های محوی از کودکی هایم جان می گرفتند . 

درس آقای جوادی  را دقیق در خاطر داشتم. 

کمی جلوتر از مزار آقای مطهری ..نشسته بودم توی بغل بابا .  

کاش یکی عکس می گرفت از آن لحظه .  

یادم هست که گوش می کردم و هیچ نمی فهمیدم اما حوصله ام سر نمی رفت .