پیش از ماه مبارک یک صبحی که شب قبلش را خییییلی بد خوابیده بودم و اصلا حال خوشی نداشتم بالاجبار راهی تهران شدم .
در اتوبوس کنار دست خانمی نشستم که چهره ای بسیار آشنا داشت و خودش باب گفتگو را گشود و پرسید چهره ی شما برای من خیلی آشناست !! همین نقطه ی اشتراک ما شد و شاید تا امروز هم تنها همین نقطه ی اشتراک را داشته باشیم : "حافظه ی بلند مدت " مان .
کمی که زمان را جستجو کردیم معلوم شد شاید یک سال را در یک مدرسه با هم گذرانده ایم .
این خانم عزیز که - شرم می کنم ایشان را تنها "دوست" خود بخوانم - دو سال به لحاظ سنی از من کوچکتر بود اما بسا نکته های ارزنده که در همین نشست دو ساعته از ایشان آموختم و جا دارد استاد خطاب شان کنم .. و این خطاب نه از سر شکست نفسی ست نه از سر مبالغه در احترام .. بلکه ناشی از خضوعیست که به واسطه ی روح بلند ایشان در قلبم احساس کردم .
استاد عزیزم "زهرا" خانم که بعد تر دانستم حافظ کل قرآن کریم هستند و آراسته به اخلاقی بودند که اگر ننویسم "اخلاق قرآنی" توصیف دیگری برای آن ندارم .
از گفته ها و شنیده ها و دیده ها که بگذرم روش حفظ خودشان را به من یاد دادند که می خواهم اینجا بنویسم . دو اصل مهم در روش حفظ ایشون وجود داشت.
1- هر آیه یا هر قسمت را که قاری بین دو وقف تلاوت می کند, سه بار با نوار گوش کنید . به همان روش مرسوم بار اول گوش کردن, بار دوم زمزمه کردن همراه قاری و بار سوم خواندن همراه قاری .بعد نوار را متوقف کنید و قرآن را ببندید .یک تسبیح در دست بگیرید و همین قسمت را آنقدر برای خودتان تکرار کنید تا کاملا به حافظه سپرده شود و با هر بار تکرار یک دانه ی تسبیح بشمارید . زهرا خانم می گفتند که بعضی از دوستان ایشون هر آیه یا قسمت را یک دور تسبیح تکرار می کردند .بعضی هم سی و سه بار ...بستگی به حافظه دارد .
سپس به سراغ آیه ی بعدی یا قسمتی که تا وقف بعدی تکرار می شود می رویم و به همین ترتیب آن را به حافظه می سپاریم .
حالا قبل از اینکه سراغ قسمت سوم برویم این دو آیه را مجددا با همان روش استفاده از تسبیح پشت سر هم تکرار می کنیم .
و همین طور تا پایان صفحه .
2- هر وعده ی حفظ ده درس گذشته را مرور می کنیم .
روش ایشون برای حافظه ی من جواب داد .
و امید به زندگی مان را افزود :))
پ ن : خانم دکتر یونس بسیار مشتاق دیدارتون هستم .
پ ن : نشد این پست را برای میقات بنویسم .