۲۵ فروردین ۱۳۹۱

بر حاشیه ی برگ شقایق بنویسید  

گل طاقت بین در و دیوار ندارد ...

 

 پ ن :

 دل آرامی که سر عشق داند  

گهی جان می دهد  

گه می ستاند ...

پ ن :  

 موقع ورود روضه مادر برپا بود . 

موقع رفتن  

 باران,آب روی نداشته ا م می شد ; قطره هایی از مهریه ی مادر.  

پ ن :

  دل آرام شقایق است

و حکایت زندگی همه ی ما,جملگی از بودن اوست 

و هر موجی که از دریای محبت خالصانه اش سر می زند 

انذاری ست برایم که مبادا روزی 

مفارقه بینی و بین احباء "او"  و اولیاء "او" بشوم ..

 و بشارت است که به درستی 

الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا 

تتنزل علیهم الملائکه 

الا تخافوا و لا تحزنوا 

و ابشروا باالجنه التی کنتم توعدون.. 

پ ن :  

 "...إِنَّمَا یُوَفی الصبرُونَ أَجْرَهُم بِغَیرِ حِساب "   زمر,10