۱مهر ۱۳۹۰

 مگرم  پرتوی حسن تو بپیراید روی...   

 
 

 پرده اول :

  دستم را خالی خالی , دراز کرده ام  پیش رویت . 

  بعد تو کمک می خواهی  از من ؟! 

  اعینونی بورع واجتهاد و عفت و سداد .. 

  مرا یاری کنید با پارسایی و تلاش در پاکدامنی و درست کاری  

پرده  دوم :

   انصاف نیست .. 

  تمام نقشه قالی را اسلیمی و ترنج می کشند .. 

  همه را همت و باکری و چمران... رج زده اند  

  من از دست خط کدام معلمه ,سرمشق بگیرم  ؟ 

  این روزها پوسترها می نویسند   

  ریحانه لیس بقهرمانه ..   

  و نمی دانند لالایی های دیروزمان  

  رنگ آژِیر خطر داشت.. 

 پرده سوم :

 و فاطمه .. 

 فاطمه است !

 من از او چادرش را دارم ,فقط.

 غریب که می شوم  ...

 جاذبه حلقه زنان بنی هاشم را  

_که میانشان خطبه می خواندی  _

احساس می کنم..  

اینجا.. 

 نگاه دیوارها عجیب روسی  است .. 

و باید زیر سایه شان راه رفت .. 

و من سرکشی می کنم از این سایه  

هر چقدر که آفتاب داغ باشد !