۲۸ مهر ۱۳۹۰

 ما را که تو منظوری  

خاطر نرود جایی...  

 

می گویی : 

ولایت مطلقه  

 در بوق هایشان می خوانند : 

استبداد یک تنه

 اشک هایم جاریست.. 

گویی می شنوم صدای مردی تنها را  

 که فریاد می کرد :  

انا ابن  مکه و منا  

  و لشگری از شمشیرها 

 که هلهله می کند : 

 بغضًا لابیک  

پ ن :

 سلام ای وارث خون شهیدان 

حسین سرزمین بایزیدان...