تو بین منتظرانت عزیز من چه غریبی ...

طهور نزدیک است را می دیدم . 

چندین بار از فرط اشک بیتاب شدم . 

کاش ظهور نزدیک باشد . 

کاش تو بیایی ختم خرافه گری و جهل پیمایی ما را جشن بگیری .  

کاش تو بیایی  تا قول خورشید را با قول شمع یکی نکنیم .  

کاش تو بیایی ... 

اشک می ریختم . 

احساس  کردم انگار ما هنوز همان کوفه ایم و تو حسین ...   

احساس  می کردم چقدر غریبی . 

تو غریبی وقتی قال الصادق و قال الباقر ها هنوز غریبند .

بیا اقاجان .  

ما چنان که تو نفرموده ای منتظر توایم !!  

بیا انتظار کشیدنمان را هم اصلاح کن .