مقامه (۱)

 یار آن بود که صبر کند بر جفای یار ...   

  از انبوه وظیفه ها  که با عشق در هم آمیخته بودی  

  و سالها را ثانیه به ثانیه از خویش می آکند   

  رسیده ام به زمانی که انبوه  عشق را به وظیفه می آمیزم  

  شاید که ثانیه ها سپری شوند..  

  تو بپیرای که  

  فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند ؟!

*  مولایم که شیر بیشه های جهاد و اجتهاد بود فرمود :   

    عرفت الله بفسخ العزائم ...   

  من چه گویم ..    

" من چه گویم , یک رگم هشیار نیست !

  شرح آن یاری که او را یار نیست  .. " 

  مولانا