بعد از مرحوم انصاریان نتوانستم امین الله بخوانم .
امین الله که نخواندم , زیارت هم نخواندم .
غریب رفتم .. غریب تر برگشتم .
حالی هم از غریب طوس نپرسیدم .
حضرت احتیاجی به حال و احوال من نداشت .
من می خواستم برای زمستان های روحم توشه ای بردارم .
اما برنداشتم .
تنها روبه روی گنبد نشستم و به نیابت هر یک از آشنایان به حضرت سلام عرض کردم .
ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن درویش بی نوا را ...
پ ن : این لینک های کنار وبلاگ ما بسته شده اند یا متروک .
لاجرم احساس می کنم تاریخ میعاد هم به انقضایش نزدیک می شود .
سلام
قبول باشه انشالله :)
زیارت قبول
یادم نمیاد دست خالی برگردونده باشنم
این دست خالی نبودن هم هیچ تابعی از دور و پرحجاب و پرت و شوت بودن نبوده...
اگر منظورتون از لینک های کناری راضیه مرضیه هم هست، تا چند روز پیش که رونق داشت لااقل در تعداد به روز شدن ها، الان هم کمی رفته مرخصی و انشاالله به زودی کارهاش را از سر میگیره...
ان شاالله
زیارت قبول بانو
مگه میشه کسی تمناش و داشته باشه و دست خالی برگرده. مهم طالب بودن ه که شما طلبه ای! به سبک و سیاقی دگر ان شاالله.
صحبت خداحافظی و اینام نفرمایین که خلقمون تنگ میشه آجی ی